Overdonderend Nieuw-Zeeland

Zoals eerder gezegd ben ik vanuit Melbourne met de Spirit of Tasmanië naar Devonport vertrokken. Een belevenis op zich. De Spirit is een boot met 11 decks en onder meer een casino, een filmzaal en 2 restaurants aan boord. De tocht duurde zo'n 11 uur en 's ochtends vroeg kwam ik aan op Tasmanië. Daar ben ik vrijwel direct op een bus gestapt die mij naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanië, zou brengen. Een reis van ongeveer 4 uur met een grote lijndienst coachbus die ik in de eerste anderhalf uur als enige(!) reiziger meemaakte. Ik ben naast de vriendelijke buschauffeur gaan zitten die de vrijheid nam mij in geuren en kleuren te vertellen over zijn land Tasmanië, de lokale bevolking, de dieren en de natuur, maar ook de historie, de handel en de politiek.
In Hobart ben ik direct met een rondleiding van een halve dag meegegaan die mij onder meer naar de top van Mount Wellington bracht. Daar was het ijskoud maar werden we getrakteerd op een fenomenaal uitzicht over Hobart... voor ongeveer 5 minuten, daarna hulde Mount Wellington zich in dikke bewolking. :( De volgende dag heb ik bij over het algemeen goed weer (soms was het wat bewolkt) het Freycinet National Park bezocht en onder meer een klimtocht naar de fameuze Wineglass Bay ondernomen. Mijn laatste dag in Hobart ben ik over de beroemde Salamanca Market gelopen. Wie schetste mijn verbazing toen ik daar een Hollandse poffertjes en oliebollen kraam tegenkwam? De poffertjes heten daar "The smallest pancakes in town". Nog leuker was het dat ik de eigenaar van de kraam (een in de jaren '70 geëmigreerde Nederlander) een dag eerder al had ontmoet in de bus terug van Freycinet NP naar Hobart. :)
Na vier dagen Tasmanië ben ik teruggevlogen naar Sydney alwaar ik de volgende dag een vlucht naar Christchurch, Nieuw-Zeeland, zou pakken. In het Wake Up! hostel waar ik voor de tweede keer verbleef kwam ik een Duitser, Thomas, tegen die ik al eerder in Melbourne had ontmoet. We maakten een wandeltocht door Sydney, maar dat was geen succes. Had het eerder lichtjes geregend, na een uurtje lopen kwam het water met bakken uit de hemel. 's Avonds zijn we lekker naar de bioscoop gegaan om The Simpsons te zien!

Ik ben in Christchurch begonnen aan mijn avontuur in Nieuw-Zeeland. Daar heb ik vooral geslapen omdat ik een flinke verkoudheid had opgelopen na de regenbuien in Sydney. Desondanks ben ik naar het plaatselijke aquarium gegaan waar ik onder meer een aantal Kiwi's (de beroemde Nieuw-Zeelandse vluchtloze vogel) heb kunnen bewonderen. In Christchurch heb ik een Magic Bus pas gekocht. Ik heb gekozen voor een bus/trein combinatie die mij door heel Nieuw-Zeeland gaat brengen. De reistijd is minimaal 11 dagen, dus dat geeft mij de gelegenheid om telkens ergens uit te stappen en dingen te ondernemen.
Het eerste traject bracht mij met de TranzAlpine Train van Christchurch naar Greymouth. Dit is een treinroute van de oostkust naar de westkust van het zuider eiland, dwars door de Alpen. De natuur die je onderweg te zien krijgt is overdonderd mooi en uitermate indrukwekkend. Van Greymouth ben ik naar Franz Josef gereisd alwaar ik de gletsjer heb beklommen! Vanuit Franz Josef bracht de bus mij via Wanaka naar Queenstown waar ik de afgelopen vier dagen heb doorgebracht.
Queenstown is het wintersport paradijs van Nieuw-Zeeland en zit zo'n beetje het hele jaar door bomvol met toeristen. Niet alleen kun je er het hele jaar door skiën en snowboarden, maar ook kun je zo'n beetje elke extreme sport die je maar wilt beoefenen. Queenstown noemt men ook wel "Adventure Capital of New-Zealand". Los daarvan is de natuur in de omgeving adembenemend om te zien en vind je hier dus ook verreweg de meeste filmlocaties die gebruikt zijn in de "Lord of the Rings" trilogie. Ik ben op een dagtocht naar Milford Sounds geweest, een indrukwekkend groot fjordenstelsel waar ik talloze watervallen heb kunnen bewonderen, maar waar ook zeeleeuwen en zelfs dolfijnen te zien waren. De tweede volledige dag ben ik gaan skiën! Dat had ik nog nooit gedaan en ik vond het geweldig! Na 1 dag (met 2 lessen) lukte het me om al u-bochten makend de oefenpistes af te zakken. Natuurlijk moest ik ook even een 'echte' piste uitproberen waar ik uiteraard onderuit ging. Toch niet slecht voor mijn eerste dag skiën ooit: 1 keer vallen! :) Echt waar. :)

Inmiddels ben ik al weer een week in Nieuw-Zeeland. Momenteel ben ik in Dunedin (een andere naam voor Edinburough), de ooit door Schotse kolonisten gestichte nederzetting. Tegenwoordig vooral bekend als 'de' studentenstad van Nieuw-Zeeland, met als extreme uitwas daarvan de rellen onder studenten in het afgelopen weekend tijdens de jaarlijkse "Undie 500". Mij is uitgelegd dat de studenten dan voor 500 dollar een auto kopen en tot een soort praalwagens ombouwen, daarmee door de stad rijden en iedere kroeg aan de linkerkant van de weg moeten aandoen. Dit jaar liep dat dus uit de hand. Heel gek... ;)
Ik heb hier eigenlijk nog 'slechts' twee weken de tijd en ik wil nog zo veel zien en doen! Wat ik onder meer ga doen is een bezoek brengen aan mijn familie hier die ik 20 jaar geleden voor het laatst heb gezien. Ondertussen ben ik met Marieke al een beetje aan het plannen wat we in Californië gaan doen want de datum waarop ik naar Los Angeles vlieg komt steeds dichterbij. Ik ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen...

Ik kan nog even geen foto's plaatsen want m'n fotoruimte is op en ik heb nu even niet de gelegenheid om die te vergroten. Groeten uit Nieuw-Zeeland allemaal en tot een volgend bericht!